زبانحال عبدالله بن الحسن با سیدالشهدا علیهالسلام
کودکم امّا در این بیشه جگر دارم عمو از دو دسـتانم برای تو سپـر دارم عمو با مدد از نامِ زیـبای حسن گـل میکـنم بر تمامِ دشمـنانت من خـطر دارم عمو ماندنم در خیمهها ننگ است ای سالارِ عشق من از این ماندن از این صّحت حذر دارم عمو در رکابِ تو شهادت میشود قطعاً نصیب میرسم بر این سعادت خود خبر دارم عمو چه کسی گفته یتیمم بیکس و کارم بگو من چنان تو شاهِ مظلومان پدر دارم عمو بر تنت داری جـراحت ای تمامِ زندگی از غمِ این زخمهایِ تو شرر دارم عمو مصحفِ کرببلا نامِ مرا حکّ کرده است حادثه سازم در این مصحف اثر دارم عمو جـامۀ رزمی نشد پیـدا برای من حسین پس لباسِ سرخِ رفتن را به بر دارم عمو دست دادم تا نیفـتد بر تنِ پاکت خراش در هواداری ز تو خیلی هنر دارم عمو حیف بعد از رفتنت عمّه اسارت میرود از غمِ این روضهها چشمانِ تر دارم عمو |